Wspomnienie o Profesorze Macieju Gryczyńskim

Z ogromnym żalem i smutkiem pożegnaliśmy zmarłego 7 sierpnia 2023 r. naszego Mentora, Nauczyciela i Przyjaciela, kierownika Kliniki Otolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2000–2008 prof. dr. n. med. Macieja Gryczyńskiego.

Maciej Gryczyński urodził się 18 września 1936 r. w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. Rodzice byli absolwentami Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. W 1953 r. uzyskał świadectwo dojrzałości w VIII Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi. Studia medyczne ukończył na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi w roku 1960. Swoje losy zawodowe związał z Katedrą i Kliniką Otolaryngologii AM w Łodzi, w której podjął pracę początkowo jako stypendysta (1961), a następnie asystent (1966), starszy asystent i adiunkt (1972–1983). W roku 1972 M. Gryczyński uzyskał stopień doktora, a w roku 1980 doktora habilitowanego nauk medycznych. W roku 1964 uzyskał I stopień, a w roku 1968 II stopień specjalizacji z otolaryngologii, a w roku 1976 dodatkową specjalizację z dziedziny audiologii.

Jedna z dziedzin zainteresowań Profesora była audiometria impedancyjna, którą to metodę diagnostyczną wprowadził do praktyki łódzkiej Kliniki. W latach 1975–2000 pełnił funkcję zastępcy kierownika Katedry i Kliniki Otolaryngologii AM w Łodzi koordynując pracę dydaktyczną w Katedrze, wprowadzając wiele udogodnień w metodyce nauczania. W latach 1992–2000 Profesor kierował nowopowstałą Samodzielną Pracownią Audiologii i Foniatrii.

Profesor był członkiem Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego, w latach 1972–1989 sekretarzem, w latach 1989–1991 wiceprzewodniczącym, a w latach 1991–1995 pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Łódzkiego PTORL. W latach 1980–1983 był sekretarzem Zarządu Głównego PTORL i w roku 1983 współorganizatorem i sekretarzem XXXII Zjazdu Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Akustycznego, Polskiej Grupy Badań Nowotworów Głowy i Szyi.

Podczas swojej pracy zawodowej pełnił wiele funkcji w Uczelni. […] Otrzymał osiem indywidualnych nagród naukowych i dydaktyczno-wychowawczych przyznanych przez Rektora Akademii Medycznej w Łodzi oraz Ministra Zdrowia, a także nagrody zespołowe za współautorstwo podręczników, które stanowią kanon nauczania przedmiotu w trakcie studiów medycznych i specjalizowania się w tej dziedzinie medycyny. Profesor został także uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi, Honorową Odznaką Miasta Łodzi, Odznaką za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi. W latach 1999–2005 był konsultantem województwa łódzkiego ds. audiologii i foniatrii.

Był promotorem 10 prac doktorskich, a także recenzentem wielu prac doktorskich i habilitacyjnych oraz postępowań na tytuł profesora, autorem ponad 300 publikacji naukowych w czasopismach krajowych i zagranicznych.

Szczególnym zainteresowaniem obdarzał Profesor audiologię, w tym zagadnienia percepcji rozróżniania małych zmian częstotliwości tonów u osób z prawidłowym słuchem i różnego rodzaju uszkodzeniem narządu słuchu oraz wprowadzaniem tych opracowań do diagnostyki audiologicznej, a także z zakresu onkologii laryngologicznej […]. Należał do pierwszych autorów w Polsce, którzy opracowali i zastosowali diagnostykę ultrasonograficzną w ocenie rozległości procesu nowotworowego w krtani i wykrywania przerzutów do węzłów chłonnych szyi.

Znane są powszechnie zainteresowania pozazawodowe Pana Profesora: taternictwo i alpinizm, które uprawiał do 1969 r. Maciej „Sprężyna” Gryczyński uznawany jest za jednego z najwybitniejszych polskich wspinaczy lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia, o międzynarodowych osiągnięciach wspinaczkowych. Ukoronowaniem tej części życia jest przyznany Profesorowi w roku 1963 Srebrny Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Członkostwo Honorowe Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego. Dzięki wielkiemu wyczuciu i znajomości gór uratował wielokrotnie życie i zdrowie swoich wspinaczkowych partnerów. Wzbudzając nasz podziw, niemal do końca życia czynnie uprawiał narciarstwo alpejskie i biegowe, żeglarstwo, a także tenis ziemny. Pasjonowały Go także podróże, o których zawsze z ciekawością słuchaliśmy oraz literatura, o której dyskutowaliśmy. Kochał przyrodę, rośliny i zwierzęta, w tym swoje ulubione psy, był nawet członkiem Towarzystwa Przyjaciół Ogrodu Botanicznego w Łodzi.

W trakcie naszych długich rozmów najcieplejsze słowa dedykował Rodzinie: żonie Elżbiecie, synowi Krzysiowi, wnuczce Kindze, z którymi był związany nie tylko emocjami, ale także wspólnymi pasjami podróżniczo-sportowymi.

Profesor Maciej Gryczyński był znakomitym otorynolaryngologiem, uwielbianym przez pacjentów lekarzem. Każdy dzień wypełniała Mu troska o zdrowie i życie chorych. Dla kolegów stanowił wzór etosu zawodowego: lekarza i pracownika akademickiego. Pozostawił po sobie rzesze wdzięcznych pacjentów oraz wychowanków naukowych. Nauczył nas najwyższych standardów opieki i troski o pacjentów. Dla nas, swoich uczniów, był niezwykłym rozmówcą, przyjacielem, towarzyszem naukowych i nienaukowych wyjazdów, opiekunem naszych lekarskich wyzwań, po prostu kochanym Szefem…

Odpoczywaj Profesorze, Bene quiescas.

Wychowankowie z I Katedry Otolaryngologii oraz Kliniki Otolaryngologii, Onkologii Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Panaceum 6/2024